آدم چاه کن ، همیشه ته چاه است

شنیدین که میگن چاه نکن بهر کسی اول خودت بعدا کسی

آدمهای دو رو که اطرافت هست رو سخت میشه شناخت.آنهایی که ظاهر و باطنشان گندش تو را زمانی متوجه می کند که با اونها درگیر میشی تازه می فهمی که چه گندی هستند. تازه سجاده هم پهن می کنند و خودشون رو همچین خوب نشون می دن که فقط باید خدا بهت رحم کنه که از کنارشان راحت رد بشی و تیرشون بهت اثابت نکنه.وگرنه دیگه جانی برات نمی مونه.همان به ظاهرهایی که کرام الکاتبین فقط از پسشون بر می آد.

راضی به زندگی کسی و آرامش کسی نیستند.البته همیشه هم ته چاه هستند.ضربه هایی در زندگیشون می خورند که فرشته های آسمون و زمین از در و دیوار نثارشان می کنند.باید بگویم چوب خدا صدا ندارد اگر بزند دوا ندارد.

راضی به دیدن رشد و پیشرفت کسی نیستند.اگر کسی موفق شود انگار روی قلب و بدن آنها لگد مال شده است غافل از اینکه حسابدار و کاتب جهان از سر لطف به بندگانش آنها را بالا برده است.

در زندگیم کم نبودند به ظاهر سجاد پهن کنندگان که از هیچ ضربه ای به دیگران دریغ نمی کردند ولی خدا و وکیل هستی خوب حسابشان را رسیده است و خواهد رسید.

باید گفت که بهترین مراقب و بهترین همراه بندگان ، اگر قلبی را شکستی ، قلبت را خواهد شکست.و همه چیزش حساب و کتاب دارد.حالا تو هر کاری می خواهی بکن یا به قول معروف حکمرانی کن.

بهرام که گور می گرفتی همه عمر

دیدی که چگونه گور بهرام گرفت